Het proces rondom meldingen van grensoverschrijdend gedrag in de sport vraagt om meer aandacht en nuance, zeker als het gaat om situaties in het grijze gebied. Ons onderzoek richtte zich op het verkrijgen van inzichten in de bestuurlijke aanpak van deze meldingen. Grensoverschrijdend gedrag wordt ervaren wanneer persoonlijke grenzen worden overschreden, een subjectieve en contextafhankelijke ervaring. Grensoverschrijdend gedrag omvat vier vormen: emotioneel, fysiek, seksueel en verwaarlozing. Hoewel veel mensen mild grensoverschrijdend gedrag ervaren, blijft dit vaak onbesproken door angst, zelfverwijt of gewenning.
Er zijn slechts beperkte protocollen beschikbaar voor de afhandeling van meldingen. Bestuursleden en vertrouwenspersonen ervaren vaak moeilijkheden in het proces. Uit zeven interviews met experts blijkt dat zowel melders als beschuldigden vaak gebrek aan regie en informatie ervaren. Bovendien blijft de nazorg een onderbelicht aspect.
Het onderzoek identificeert vier fasen in het proces na een melding:
- Voorafgaand aan de melding: waar gedragsregels en normen worden vastgesteld.
- De meldingsfase: waarin de drempel voor melden is verlaagd, maar niet alle meldingen kloppen.
- Na de melding: waarbij onduidelijkheid en emotionele belasting centraal staan.
- Nazorg: een vaak vergeten, maar belangrijke fase, omdat betrokkenen elkaar vaak blijven tegenkomen, binnen of buiten de sport.
Daarnaast zijn er op basis van het onderzoek vijf dilemma’s en zeven aanbevelingen geformuleerd. Belangrijke adviezen zijn onder meer:
- blijf het gesprek voeren over gewenst en ongewenst gedrag,
- bekijk meldingen in een bredere context,
- maak onderscheid tussen feiten en interpretaties,
- neem de tijd voor een zorgvuldige beoordeling,
- ontwikkel beter beleid rond meldingen,
- ondersteun bestuursleden en vertrouwenspersonen beter,
- besteed meer aandacht aan de afronding van het proces. Dit laatste is belangrijk omdat betrokkenen elkaar vaak blijven tegenkomen, binnen of buiten de sport.
De dilemma’s zijn: de balans tussen communicatie en verstoring van het proces, het geven van ruimte voor fouten versus respecteren van grenzen, de spanning tussen intentie en beleving, het risico van wegkijken tegenover verkeerde inschattingen, en de rol van een onafhankelijk instituut dat interne kennis mist.
Download hier het verslag
Foto van pixabay.com